آموزش رسم شیپ فایل در ARC GIS

شیپ فایل چیست

فرمت shapefile یک فرمت داده برداری مکانی برای نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) است. این نرم افزار توسط Esri به عنوان یک ویژگی عمدتاً باز برای قابلیت همکاری داده ها در میان Esri و سایر محصولات نرم افزار GIS توسعه یافته و تنظیم شده است. فرمت shapefile می‌تواند ویژگی‌های برداری را به صورت مکانی توصیف کند: نقاط، خطوط و چندضلعی‌ها، به عنوان مثال، چاه‌های آب، رودخانه‌ها و دریاچه‌ها را نشان می‌دهند. هر مورد معمولاً دارای ویژگی هایی است که آن را توصیف می کند، مانند نام یا دما.

بخش های مختلف شیپ فایل

فرمت shapefile یک فرمت ذخیره سازی برداری دیجیتالی برای ذخیره موقعیت جغرافیایی و اطلاعات ویژگی مرتبط است. این قالب فاقد ظرفیت ذخیره سازی اطلاعات توپولوژیکی است. فرمت shapefile با ArcView GIS نسخه 2 در اوایل دهه 1990 معرفی شد. در حال حاضر خواندن و نوشتن مجموعه داده های جغرافیایی با استفاده از فرمت shapefile با نرم افزارهای مختلف امکان پذیر است.

فرمت shapefile داده ها را به صورت اشکال هندسی ابتدایی مانند نقاط، خطوط و چندضلعی ها ذخیره می کند. این اشکال، همراه با ویژگی های داده ای که به هر شکل مرتبط هستند، نمایش داده های جغرافیایی را ایجاد می کنند. اصطلاح "shapefile" بسیار رایج است، اما قالب شامل مجموعه ای از فایل ها با پیشوند نام فایل مشترک است که در همان فهرست ذخیره می شود. سه فایل اجباری دارای پسوندهای نام فایل .shp، .shx و dbf. هستند. شکل فایل واقعی به طور خاص به فایل .shp مربوط می شود، اما به تنهایی برای توزیع ناقص است زیرا سایر فایل های پشتیبانی مورد نیاز هستند.

اجزای اصلی شیپ فایل

shp: فرمت شکل؛ هندسه ویژگی

shx: فرمت شاخص شکل. یک شاخص موقعیتی از هندسه ویژگی که امکان جستجوی سریع به جلو و عقب را فراهم می کند

dbf: فرمت ویژگی؛ ویژگی های ستونی برای هر شکل، در قالب دیتابیس  IV

سایر اجزا

prj: معرف سیستم تصویر

sbx: شاخص مکانی ویژگی ها

فرمت shp

فایل اصلی (.shp) حاوی داده های هندسی است. فایل باینری از یک هدر با طول ثابت تشکیل شده است که توسط یک یا چند رکورد با طول متغیر دنبال می شود. هر یک از رکوردهای با طول متغیر شامل یک جزء رکورد و یک جزء رکورد محتوای است.
ترتیب محوری دوبعدی داده های مختصات، یک سیستم مختصات دکارتی را با استفاده از ترتیب (X Y) یا (شمال شمالی) فرض می کند. این ترتیب محور برای سیستم های مختصات جغرافیایی، که در آن ترتیب مشابه است (طول جغرافیایی) سازگار است. هندسه ها همچنین ممکن است مختصات 3 یا 4 بعدی Z و M را به ترتیب برای ارتفاع پشتیبانی کنند. یک بعد Z ارتفاع هر مختصات را در فضای سه بعدی ذخیره می کند، که می تواند برای تجزیه و تحلیل یا برای تجسم هندسه ها با استفاده از گرافیک کامپیوتری سه بعدی استفاده شود. بعد M تعریف شده توسط کاربر می تواند برای یکی از بسیاری از عملکردها، مانند ذخیره معیارهای ارجاع خطی یا زمان نسبی یک ویژگی در فضای 4 بعدی استفاده شود.